Er is een sterke (fixed mindset) boodschap in onze maatschappij over hoe je het zelfvertrouwen van kinderen kan verhogen: ‘Bescherm je kinderen van falen!’ (Dweck, 2006). Dit helpt op korte termijn, namelijk bij het directe probleem van teleurstelling van het kind. Het kan echter schadelijk zijn op lange termijn. Kinderen hebben nood aan eerlijke en constructieve feedback. Wanneer ze ervoor beschermd worden zullen ze niet goed leren. Advies, coaching en feedback worden dan als negatief en ondermijnend ervaren. [Dweck, 2006]

Carol Dweck (2006) legt met een voorbeeld uit waarom de beschermende faalboodschappen schadelijk zijn voor kinderen. Elizabeth, een meisje van 9 jaar, is zeer goed in turnen. Wanneer ze deelneemt aan een wedstrijd, verwacht ze dan ook een medaille. Dit blijkt echter niet het geval. Je kunt hierop als ouder reageren met verschillende manieren. Eerst en vooral kan je tegen haar zeggen dat jij denkt dat ze de beste was. Dit klopt echter niet en je kind weet dat ook. Ze kan deze boodschap niet gebruiken om te weten hoe ze het beter kan doen.

Een tweede mogelijke reactie is om te zeggen dat de medaille terecht aan je kind toebehoorde en dat het van haar gestolen is. Hierdoor leg je de schuld bij anderen, terwijl het probleem eigenlijk te maken heeft met haar prestatie en niet met de jury. Wil je dat je kind opgroeit met anderen te beschuldigen voor haar gebreken? Een derde mogelijke reactie is om haar te verzekeren dat turnen niet belangrijk is. Dit leert je kind om iets onder te waarderen wanneer ze niet direct goed presteert.

Ten derde kan je haar vertellen dat ze goed kan turnen en zeker de volgende keer zal winnen. Dit is een zeer gevaarlijke boodschap. Wil dit zeggen dat je met talent automatisch kan bereiken wat je wilt? Waarom zou je de volgende wedstrijd kunnen winnen, wanneer je deze wedstrijd niet won? Een laatste mogelijke reactie is te vertellen dat ze het niet verdient om te winnen. Dit lijkt een heel harde reactie. Nochtans helpt deze growt mindset-reactie je kind het meeste om met het falen om te gaan en ervan te leren. Natuurlijk zal je het niet zo extreem uitdrukken. De vader van Elizabeth reageerde met: “Elizabeth, ik weet hoe je je voelt. Het is zo teleurstellend om te hopen op een medaille, je uiterste best te doen en toch niet te winnen. Maar weet je, je hebt het nog niet echt verdiend. Er waren veel andere meisjes die al veel langer turnden dan jou en harder gewerkt hebben. Wanneer dit iets is wat je zeker wilt, dan zal je er hard voor moeten werken.” Daarnaast vertelde hij Elizabeth dat het ook goed is wanneer ze alleen voor haar plezier wou turnen. Maar wanneer ze wou uitblinken in de wedstrijden, dan zou ze er harder voor moeten werken. Elizabeth nam deze boodschap op. Ze trainde veel meer voor het turnen, vooral voor de onderdelen waar ze het zwakste in was. Bij de volgende wedstrijd behaalde ze dan ook vijf medailles.

Wanneer je op een growth mindset-manier reageert op het falen, leef je mee met de teleurstelling van je kind en vertel je hem/haar de waarheid. Bovendien leer je het kind ook om te leren van zijn/haar fouten en alles te doen wat mogelijk is om in de toekomst te slagen. Alleen door kinderen eerlijke, constructieve feedback te geven kunnen ze bijleren en zichzelf verder ontwikkelen.