Betekenis van succes: Benjamin Barber, een eminente socioloog zei: “Ik verdeel de wereld niet in de zwakke mensen en sterke mensen, of successen en mislukkingen. Ik verdeel de wereld in leerders en niet-leerders.” (Dweck, 2006)

Iedereen wordt geboren met een intense gedrevenheid om te leren. Baby’s maken zich geen zorgen om fouten. Ze zijn nieuwsgierig en dagen zichzelf continue uit om nieuwe dingen bij te leren, met vallen en opstaan. Ze geven niet op en vragen zich niet af of het te moeilijk is en de inspanning wel zin heeft. Hoe komt het dat naarmate we ouder worden deze leerinstelling vaak niet bewaard blijft? Door de fixed mindset. Van zodra kinderen in staat zijn om zichzelf te evalueren, worden sommigen bang van uitdagingen. Ze zijn bang om niet slim te zijn. Hierdoor gaan ze leerkansen verwerpen.

Volgend experiment van Carol Dweck (2006) maakt het verschil tussen fixed mindset en growth mindset duidelijk. Kinderen van vier jaar kregen de keuze tussen makkelijke puzzels die ze goed konden maken, of moeilijkere puzzels. Kinderen met de fixed mindset kozen voor de makkelijke, veilige puzzels. Zij vertelden dat kinderen die slim geboren zijn, geen fouten maken. Kinderen met de growth mindset, diegene die geloven dat je slimmer kan worden, vonden dat het een vreemde keuze was. “Waarom vraag je dit aan mij? Waarom zou je dezelfde puzzels steeds opnieuw willen maken?” Ze kozen heel de tijd, met plezier, moeilijke puzzels. [Dweck, 2006] Kinderen met de fixed mindset willen er zeker van zijn dat ze slagen. Slimme mensen zouden altijd moeten slagen, slim zijn. Maar voor kinderen met de growth mindset betekent succes zichzelf continue uitdagen, slimmer worden. Intelligentie is immers iets waarvoor je moet werken, het wordt niet gewoon aan je gegeven. [Dweck, 2006]

De soort mindset die je hebt, bepaalt je leven niet alleen op vlak van leren, maar ook op vlak van werk en relaties. Ben je op zoek naar een partner die je ego een boost geeft, of een partner die je uitdaagt om te groeien? En op vlak van carrière: Geef je de voorkeur aan veel succes of veel uitdaging? Mensen met een growth mindset leven op uitdagingen, hoe grote de uitdaging hoe liever. Mensen met een fixed mindset daarentegen voelen zich goed wanneer dingen veilig zijn. Wanneer iets te uitdagend of moeilijk is en ze zich niet meer slim of getalenteerd voelen, verliezen ze interesse. [Dweck, 2006] Carol Dweck (2006) observeerde een groep studenten tijdens hun eerst semester van chemie. Velen van hen hadden de intentie om dokter worden en dit vak zou bepalen wie er één kon worden. het vak was echter zeer moeilijk. Deze studenten hadden altijd hoge punten gehad (A), terwijl het gemiddeld resultaat op chemie een C+ is. De meeste studenten begonnen redelijk geїnteresseerd aan het vak. Maar naarmate het semester vorderde, veranderde dit. Studenten met de fixed mindset bleven alleen geїnteresseerd wanneer ze direct goed scoorden. Diegene die moeilijkheden ondervonden, verloren hun interesse en plezier. Een fixed mindset-student verwoordde het als volgt: “Hoe moeilijker het wordt, hoe meer ik mezelf moet dwingen om boeken te lezen en te studeren voor de tests. Ik was geboeid door chemie in het begin, maar elke keer als ik er nu aan denk, krijg ik een slecht gevoel in mijn maag.” Studenten met de growth mindset daarentegen bleven even geїnteresseerd in chemie als in het begin, zelfs wanneer ze het moeilijk vonden. “Het is veel moeilijker dan ik dacht dat het zou zijn, maar het is wat ik wil doen, dus dat maakt me alleen maar meer vastberaden. Wanneer ze zeggen dat ik het niet kan, ga ik er helemaal voor.”

Uitdaging en interesse gaan dus hand in hand. [Dweck, 2006] Ook bij jongere studenten werd dit geobserveerd door Carol Dweck (2006). Er werden interessante puzzels gegeven aan kinderen van het vijfde leerjaar, die ze allemaal leuk vonden. Maar wanneer de puzzels moeilijker gemaakt werden, verloren kinderen met de fixed mindset hun interesse. Wanneer er gezegd werd dat ze de puzzels mee naar huis mochten nemen voor thuis te oefenen reageerde een kind met: “Het is goed, je mag ze houden. Ik heb ze al.” Ook kinderen die een groot talent voor puzzels hadden, maar een fixed mindset-instelling, reageerden op dezelfde manier. Growth mindset-kinderen daarentegen vonden de moeilijkste puzzels het leukste en wouden deze ook mee naar huis nemen. Een kind vroeg zelfs om de namen van de puzzels op te schrijven zodat ze deze kon kopen om thuis verder te oefenen wanneer ze de andere puzzels had opgelost. [Dweck, 2006]

Opgelegde idealen:

Ouders bepalen doelen en idealen voor hun kinderen. Dit is normaal, maar sommige idealen zijn helpend en andere niet. Carol Dweck (2006) vroeg aan collegestudenten om hun ideaal te beschrijven van een succesvolle student, en hoe ze dit ideaal probeerden te bereiken. Studenten met de fixed mindset beschreven idealen waar ze niet naar toe konden werken. Je voldeed eraan of je niet. De ideale succesvolle student is volgens de fixed mindset diegene met aangeboren talent. Een genie, fysiek fit en goed in sport, … De meeste studenten zeiden dat ze niet aan het ideaal voldeden en er niet naartoe konden werken. Het ideaal verstoorde hun denken, zorgde voor uitstellen, opgeven en stress. Ze werden ontmoedigd bij het idee dat ze nooit konden zijn wie ze wouden zijn.

Studenten met de growth mindset beschreven een ideaal van leren en jezelf verder ontwikkelen. De ideale succesvolle student zal volgens de growth mindset zijn kennis en manieren van denken uitbreiden en de wereld onderzoeken. Testresultaten zijn geen einddoel, maar dienen om verder te groeien. Bovendien is inspanning nodig om dit doel te bereiken. [Dweck, 2006] Wanneer ouders hun kind een fixed mindset ideaal geven, vragen ze hem/haar om te voldoen aan het brilliante, getalenteerde kind of niet waardig beschouwd te worden. Er is geen ruimte voor fouten. Ook is er geen plaats voor de individualiteit van het kind: zijn/haar interesses, eigenaardigheden en waarden. Dit heeft vaak tot gevolg dat het kind gaat rebelleren of uitvallen.

Wanneer ouders hun kind helpen om growth mindset idealen te maken, geven ze het kind iets waar het naartoe kan streven. Ook krijgt het kind ruimte om te groeien. Deze ouders vertellen dat ze versteld staan dat hun kind zo’n geweldige persoon is geworden. Bovengenoemde idealen worden niet alleen door ouders meegegeven aan het kind, maar ook door leerkrachten. [Dweck, 2006]